توی فیسبوک دارم می چرخم که یکی از دوستهای دوران دانشگاه و دبیرستانم رو پیدا می کنم....
میرم توی صفحه اون و عکس های دوران دبیرستانش رو می بینم....
کلی خاطره برام زنده میشه....
کسایی که خیلی وقت بود بهشون فکر نکرده بودم....
رسول، پویا، صالح، شروین، یاسین و ....
یکی یکیشون رو پیدا می کنم و توی صفحاتشون میرم....
هیچ کدومشون ایران نیستن...
یهو دلم می گیره....
همشون به یه جایی رسیدن الا من
خوش به حالتون که تونستین پیداشون کنین
من که قبلا هر چی گشتم پیدا نکردم، جز یکی دو تاشون
که البته اوضاع من انگار خیلی بهتر ازونا بود
وقتی خودتون بتونید وجود مفید خودتون رو باور کنید = به جایی رسیدن
آپم